سندروم روده تحریک پذیر علت آن چه است؟ علت سندروم روده تحریک پذیر هنوز ناشناخته است .بنظر میرسد که ارتباط با سیستم های عصبی باشد این بیماران کولون بیش از حد نرمال با سینگلهای عصبی مغزی و محیطی واکنش نشان می دهد.
چنین آغازگر علایم این سندروم یک تنش هیجانی ، اضطراب و با استرس است ،گر چه انواع برخی غذاها هم می تواند دخیل باشد.
علایمهای سندروم روده تحریک پذیر (IBS) چیست ؟
۱) دردهای شکمی همراه دل پیچ که اغلب بعد از غذاخوردن بوجود می آید.
۲) اسهال یا یبوست و یا هردو به تناوب
۳) نفخ و احساس افزایش گاز درون روده ها
۴) عدم احساس دفع کامل
سندروم روده تحریک پذیر
دانشکده ها آیا برای سندروم روده تحریک پذیر IBS تست تشخیصی وجود دارد ؟ خیر، اما پزشکان با پرسیدن چند سوال و انجام چند تست که مطمئن شوند شما دچار بیماری دیگری نیستید به تشخیص سندروم روده تحریک پذیر می رسند باید توجه داشت بسیاری از بیماریهای دیگر وجود دارد که می تواند علایم شبیه این سندروم را داشته باشند لذا لازم است که پزشک احتمالات دیگر را مد نظر داشته باشد.
چه کار می توانید انجام دهید که احساس بهتری داشته باشید ؟
۱) در روزی که احساس بدی دارید دقت کنید چه غذاهایی صرف کرده اید و در صورت تکرار علایم با همان غذا ،از ان غذا پرهیز نمایید
۲) غذاهای نفاخ مانند حبوبات ،سبزیجات از خانواده کلم ،پیاز، کرفس، هویچ، موز،کشمش ،هلو ونیز شیر و بستنی و یا غذاهای حاوی لبنیات تا ۲ هفته قطع نمایید
۳) در صورت داشتن یبوست غذاهای حاوی فیبر ،بیشتر مصرف نمایید مانند سبزیجات یا میو ه ها (البته اگر دیدید که این رژیم وضعیت شما را بدتر می کند ان را قطع نمایید)
۴) ورزش ۲۰تا۶۰ دقیقه در روز برای ۳تا۵ روز در هفته در بهبودی علایم کلی سندروم موثر است
۵) رژیم غذایی منظم و متعادل داشته باشید و آب فراوان بنوشید
سندروم روده تحریک پذیر (IBS) چگونه درمان می شود ؟
داروها می تواند علایم را بهبود بخشد ولی درمان قطعی با دارو وجود ندارد و بیشتر کنترل علایم و علامت درمانی برای این سندروم وجود دارد .مشاوره گرفتن از پزشک به درمان کمک می کند چون استرس و سرگردانی درباره علت علایم می تواند علایم این سندروم را تشدید کند .داروهای گیاهی و طب سنتی متعددی برای این سندروم معرفی می گردد اما اثر بخشی این روش ها هنوز ثابت نشده لذا پیشنهاد نمی شود. این سندروم با آنکه سبب درد و استرس در فرد می شود ،اما اکثر بیماران علایمشان را کنترل می شود و یک زندگی طبیعی را خواهند داشت بدون اینکه مبتلا به بیماری خطر ناکی در آینده شوند.
۱٫مدیریت رژیم غذایی در راس تمام نکات قرار دارد
مشخص ترین راه برای جلوگیری از تحریک پذیری روده داشتن یک رژیم غذایی مناسب است. فرد مبتلا باید دقت داشته باشد بعد از مصرف کدام مواد غذایی بلافاصله احساس ناراحتی و درد می کنند. در برخی بیماران IBS به دلیل افزایش حساسیت احشایی، بسیاری از عادات غذایی می تواند پاسخ گوارشی شدیدی به همراه داشته باشد که می تواند به درد شکمی همراه با اسهال یا یبوست منجر شود.
۲٫فیبر خوب است یا خیر؟
همیشه شنیده ایم مصرف فیبر به هر اندازه برای بدن مفید است و چه بسا توصیه شده است روزانه فیبر زیادی به بدن برسانیم اما در رابطه با افرادی که مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر هستند این موضوع کمی پیچیده است. با توجه به تحقیقات اخیر، انواع خاصی از فیبر می تواند مشکلات جدی برای این دسته از بیماران به همراه داشته باشد. دو نوع فیبر وجود دارد : فیبر نامحلول و فیبر محلول. فیبر نامحلول، در آب حل نمی شود.
فیبرهای محلولی مانند جو دوسر، جو، چاودار و… بسیار برای این گروه از بیماران و افرادی که درگیر یبوست هستند مناسب است و نکته دیگر در این خصوص پرهیز از فیبر های نامحلول است مانند آجیل و سبوس.
۳٫ FODMAP خود را ردیابی کنید!
اگر هرگز کلمه FODMAP را نشنیده اید باید بدانید این کلمه مخفف، الیگوساکاریدها، دی ساکارید، مونوساکاریدها و پلی ال است. این کربوهیدرات ها در دستگاه گوارش منجربه نفخ و ناراحتی های قابل توجهی می شود. به همین دلیل اغلب پزشکان به بیماران توصیه می کنند یک رژیم غذایی با FODMAP کم (کربوهیدرات کم) انتخاب کنید. بدین معنا که از مصرف میوه، سبزیجات، محصولات گندمی، شیر و لوبیا در مقادیر زیاد استفاده نکنید. توصیه می شود افراد مبتلا برای داشتن یک رژیم کم کربوهیدرات از یک متخصص تغذیه کمک بگیرند.
۴٫تند تند غذا می خورید؟
سوء هاضمه، ناراحتی معده و سایر مشکلات گوارشی اغلب به دلیل برخی از عادات اشتباه رخ می دهد. یکی از این عادت های اشتباه که کنترل آن بسیار آسان است آرام غذا خوردن است. افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر به هیچ عنوان نباید سریع غذا بخورند.
۵٫حواستان به برنامه ریزی وعده های غذایی تان باشد
یکی از مهم ترین بخش های مدیریت سندروم روده تحریک پذیر، برنامه ریزی در وعده های غذایی است. بیماران نباید وعده های غذایی شان را به هیچ عنوان کم کنند و یا برای مدت های طولانی گرسنه بمانند. غذا خوردن در فواصل منظم و اجتناب از ترک شکاف زمانی طولانی بسیار حائز اهمیت است.