تاثیرباکتریهای ریبوزیوم در تثبیت ازت خاک و حاصلخیزی زمین

تاثیرباکتریهای ریبوزیوم در تثبیت ازت خاک و حاصلخیزی زمین یک نمونه تحقیق در 18 اسلاید با فرمت پاورپوینت ppt قبل از دانلود این جزوه ما بطور نمونه قسمتی از متن این مقاله را در قسمت زیر برای کاربران قرار خواهیم داد

پاورپوینت تحقیق در مورد تاثیرباکتریهای ریبوزیوم در تثبیت ازت خاک و حاصلخیزی زمین

دانشکده ها بروز مشكلات‌ اقتصادي‌ و زيست‌ محيطي‌ ناشي‌ از مصرف‌ بي‌ رويه‌ كودهاي‌ شيميايي‌ و نيز توجه‌ به ‌قابليت‌هاي‌ ذاتي‌ بسيار جالب‌ و متنوع‌ موجودات‌ خاكزي‌ و به‌ ويژه‌ ميكروارگانيسم‌ها موجب‌ گرديده‌ كه‌ يكي‌ از مهمترين‌ و كاربردي‌ ترين‌ زمينه‌هاي‌ مورد تحقيق‌ در مطالعات‌ علمي‌ روز، تلاش‌ براي‌ توليد كودهاي ‌زيستي‌ باشد.

كودهاي‌ زيستي‌ به‌ مواد حاصلخيز كننده‌اي‌ اطلاق‌ مي‌شود كه‌ حاوي‌ تعداد كافي‌ از يك‌ يا چند گونه‌ از ارگانيسم‌هاي‌ مفيد خاكزي‌ هستند كه‌ روي‌ مواد نگهدارنده‌ مناسبي‌ عرضه‌ مي‌شوند.

اين‌اصطلاح‌ گاهي‌ براي‌ موادي‌ كه‌ فقط حاوي‌ فراورده‌هاي‌ اين‌ موجودات‌ هستند نيز بكار برده‌ مي‌شود. كودهاي‌ زيستي‌ يا بيولوژيك‌ بصورت‌ مايه‌ تلقيح‌ ميكروبي‌، براي‌ تامين‌ يك‌ يا چند عنصر غذايي‌ مورد نياز گياه‌، نيز تعريف‌ مي‌شوند. اين‌ مواد بصورت‌ تلقيح‌ با بذر، خاك‌ و يا كودهاي‌ آلي‌ (كمپوست‌) مصرف‌ مي‌شوند.

تثبيت‌ بيولوژيكي‌ ازت‌

باسابقه‌ترين‌ و در حال‌ حاضر رايج‌ترين‌ انواع‌ كودهاي‌ زيستي‌، مربوط به‌ باكتري‌هاي‌ تثبيت‌ كننده‌ ازت‌ است‌ كه‌ از بين‌ آنها انواعي‌ كه‌ توان‌ برقراري‌ ارتباطهاي‌ همزيستي‌ با گياهان‌ را دارند به‌ دليل‌ كارايي‌ بيشتر درجذب‌ مقدار قابل‌ توجهي‌ ازت‌ مولكولي‌، كاربرد وسيع‌تري‌ پيدا كرده‌اند.

در سطح‌ جهاني‌، مجموع‌ مقدار ازتي‌ كه‌ از طريق‌ اين‌ همزيستي‌ به‌ خاك‌ اضافه‌ مي‌شود حدود 70 تا 85 ميليون‌ تن‌ در سال‌ برآورد شده‌است‌. به‌ عبارت‌ ديگر، حدود 65 درصد كل‌ ازت‌ مصرفي‌ در كشاورزي‌ از طريق‌ تثبيت‌ بيولوژيكي‌ صورت‌ مي‌گيرد و اين‌ امر در توليد محصولات‌ زراعي‌ در كشاورزي‌ پايدار حائز اهميت‌ است‌.

يعني‌ اين‌همزيستي‌ داراي‌ پتانسيل‌ لازم‌ براي‌ پايداري‌ خاك‌ است‌ كه‌ مي‌تواند در رفع‌ كمبود دو نياز اساسي‌ خاك‌ يعني‌ ماده‌ آلي‌ و ازت‌ كاملا موثر باشد.

در چند دهه‌ اخير با توجه‌ به‌ افزايش‌ جمعيت‌ و تقاضاي‌ روزافزون‌براي‌ موادغذايي‌، از كودهاي‌ شيميايي‌ به‌ عنوان‌ ابزاري‌ براي‌ نيل‌ به‌ حداكثر توليد در واحد سطح‌ استفاده‌ بي‌رويه‌ شده‌

كه‌ از جمله‌ زيان‌ها و پيامدهاي‌ آن‌ علاوه‌ بر اتلاف‌ سرمايه‌ و خسارات‌ مالي‌، شامل‌ آلودگي‌منابع‌ آبي‌ و خاكي‌، بر هم‌ خوردن‌ تعادل‌ عناصر غذايي‌ در خاك‌، كاهش‌ بازده‌ محصولات‌ كشاورزي‌ در اثر كمبود يا سمي‌ بودن‌ بعضي‌ عناصر، تجمع‌ مواد آلاينده‌ (نظير نيترات‌) در اندام‌هاي‌ مصرفي‌ محصولات‌زراعي‌ و به‌ طور كلي‌ به‌ خطر افتادن‌ حيات‌ و سلامتي‌ انسان‌ها و ساير موجودات‌ زنده‌ بوده‌ است‌.