تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان

تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان

زندگی بابا طاهر عريان ، یک تحقیق که در یک فایل ورد در 27 صفحه تهیه و تنظیم شده است ما بطور نمونه در سایت دانشکده ها درباره این مقاله در قسمت پایین قسمتی از توضیحات را درج خواهیم کرد

بابا طاهر عريان

تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان بابا طاهر عريان همداني يكي از شاعران اواسط قرن 5 هجري قمري است كه ولادت او اواخر قرن 4 مي باشد. درباره زندگاني اين شاعر عارف اطلاعات دقيقي در دست نيست. تنها روايتها و داستانهايي از مقام علمي و عرفاني اين شاعر وجود دارد و گفته اند كه به اين دليل به او عريان مي گفتند چون از علايق دنيا دست كشيده بود و گفته شده كه او معاصر با پادشاهي طغرل بيك سلجوقي بوده و اين پادشاه ملاقاتهايي با بابا طاهر داشته است.

با دقت كردن در رباعيات او مي توان به برخي از احوال او پي برد. به عنوان مثال او در اين رباعي فرموده است: “نصيحت بشنو از پور فريدون كه شعله از تنور سرد نايو”، متوجه مي شويم كه نام پدر او فريدون بوده است و همچنين گفته شده كه بابا طاهر فرزندي به نام فريدون داشته كه در زمان حيات او فوت شده كه در سوگواري او گفته: “فريدون عزيزم رفته از دست

بوره كز نو فريدوني بسازيم” كه معناي آن اين است كه فريدون عزيزم از دست رفته و از خدا فرزندي ديگر بطلبيم و نكته ديگر از زندگاني بابا طاهر اين است كه او روزها را بيشتر در كوه و بيابان مي گذرانده و شبها را به عبادت و رياضت مشغول بوده است و در مورد سال وفات اين شاعر عارف نظريه هاي مختلفي بيان شده و به طور يقين نمي توان سال وفات او را مشخص كرد.

ويژگي سخن

تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان اشعاري كه از بابا طاهر باقي است رباعياتي است كه به لهجه لري سروده شده است. با خواندن اين اشعار متوجه مي شويم كه او با سخن بسيار روان و ساده و بي پيرايه خود نيكو كاري، خير خواهي و احسان و ترك ظلم و ستم به خلق را به خوبي بيان كرده، او عشق و ايمان و دلباختگي خود به مذهب شيعه و توسل به ائمه اطهار و تضرع به درگاه خدا را چنان با جاذبه بيان مي كند كه خواننده از خواندن رباعيات خسته نمي شود و ناله جانسوز طاهر يكي از انوار عشق الهي است كه در كلمه به كلمه اشعار او اين انوار را مي بينيم و سوزش و آتش آن را حس مي كنيم.

بابا طاهر

تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان بابا طاهر عریان پیری وارسته و درویشی فروتن بود که دل به حقیقت بسته و صفای عشق به معبود را با خلوت دل در هم آمیخته بود. بابا طاهر از شاعران اواسط قرن پنجم هجری قمری و از معاصران طغرل بیک سلجوقی بوده است .

امروز آگاهی زیادی از زندگی بابا طاهر در دست نیست. فقط در بعضی از کتب صوفیه ، ذکری از مقام معنوی و مسلک و ریاضت و درویشی، تقوی و استغنای او آمده است . نامش طاهر و باطنش طاهرتر و منزه تر از نامش ، شهرتش به بابا به خاطر سیر کامل او در طریقت زهد ، عشق به حقیقت و شیدایی او بوده است.

کلمه عریان که به او نسبت داده اند به علت بی توجهی به علایق دنیوی و لخت و عور زیستن وی می باشد.

او مسلک درویشی و از خود فانی بودن و بی توجهی به علایق دنیوی را در زندگی همواره مراعات می کرد.

آنچنانچه در خور سالکان حقیقی است دل در گرو دوست بسته و از جنبه خودبینی و خویش گرایی دور ساخته و موجب شده که او هیچگاه در صدد تظاهر و خودستایی بر نیاید.

مقبره بابا طاهر در شهر همدان واقع است که اکنون مرقدش طوافگاه اهل دل می باشد.
• شب تاریک و راه باریک و من مست قدح از دست ما افتاد و نشکست
• نگه دارنده اش نیکو نگه داشت و گرنه صد قدح نفتاده بشکست
• ز دست چرخ گردون داد دیرم هزاران ناله و فریاد دیرم
• نشسته، دلستانم با خس و خار دل خود را چگونه شاد دیرم
• دلا، خوبان دل خونین پسندند دلا خون شو ، که خوبان این پسندند
• متاع کفر و دین بی مشتری نیست گروهی آن ، گروهی این پسندند
• ندونم لوت و عریونم که کرده خودم جلادو بی جونم که کرده
• بده خنجر که تا سینه کنم چاک ببینم عشق بر جونم چه کرده
• بشم، واشم از این عالم بدر شم بشم از چین و ماچین دورتر شم
• بشم از حاجیان حج بپرسم که این دیری بسه یا دورتر شم
• اگر دل دلبره ، دلبر کدمه؟ وگر دلبر دله ، دل را چو نومه؟
• اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چونست و آن چون
• یکی را داده ای صد گونه نعمت یکی را قرص جو آلوده در خون
• مرا نه سر نه سامان آفریدند پریشانم پریشان آفریدند
• ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد
• بسازم خنجری نیشش ز پولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد

 زندگی نامه بابا طاهر عریان

تحقیق درباره زندگی نامه بابا طاهر عريان : بابا طاهر عريان همداني يكي از شاعران اواسط قرن 5 هجري قمري است كه ولادت او اواخر قرن 4 مي باشد . درباره زندگاني اين شاعر عارف اطلاعات دقيقي در دست نيست تنها روايتها و داستان هايي از مقام علمي و عرفاني اين شاعر وجود دارد و گفته اند كه به اين دليل به او عريان مي گفتند چون از علايق دنيا دست كشيده بود و گفته شده كه او معاصر با پادشاهي طغرل بيك سلجوقي بوده و ملاقاتهايي اين پادشاه با بابا طاهر داشته است .

با دقت كردن در رباعيات او مي توان به برخي از احوال او پي برد به عنوان مثال او در اين رباعي فرموده است : نصيحت بشنواز پور فريدون كه شعله از تنور سرد نايو ، متوجه مي شويم كه نام پدر او فريدون بوده است و هم چنين گفته شده كه بابا طاهر فرزندي به نام فريدون داشته كه در زمان حيات او فوت شده كه در سوگواري او گفته : فريدون عزيزم رفته از دست    بوره كز نو فريدوني يسازيم كه معناي آن اين است كه فريدون عزيزم از دست رفته و از خدا فرزندي ديگر بطلبيم و نكته ديگر از زندگاني بابا طاهر اين است كه او روزها را بيشتر در كوه و بيابان مي گذرانده و شيها را به عبادت و رياضت مشغول بوده است و در مورد سال وفات اين شاعر عارف نظريه هاي مختلفي بيان شده و به طور يقين نمي توان سال وفات او را مشخص كرد .

مقبره بابا طاهر در شهر همدان قرار دارد نزديك بقعه امامزاده حارث بن علي واقع است . اينك چند مورد از روايتها و داستانهايي كه در مورد بابا طاهر عريان بيان شده است ذكر مي كنيم . حكايت اول : گويند شاه سلجوقي (طغرل بيك) در دوران سفر و فتوحاتش به شهر همدان مي رسد و به خدمت بابا طاهر ، از او پند و اندرزي خواست بابا طاهر به او گفت من با تو آن را مي گويم كه خداي متعال در قرآن فرمود : ان ا… يامر كم بالعدل و الاحسان با بندگان خدا عدل و احسان كن و سپس بابا طاهر لوله ابريقي را كه با آن وضو مي گرفت شكست و به جاي انگشتر در انگشت طغرل كرد و گفت برو به ياري خدا پيروز خواهي شد و گويند تا زماني كه آن انگشتر در دست او بود پيوسته در جنگها فاتح و پيروز بود چون آن شكست او هم در جنگها شكست خورد .

حكايت دوم :گويند طاهر در آغاز جواني روزي با شوق و علاقه بسيار به مدرسه اي وارد شد و تصميم به فراگيري علم و دانش گرفت اما هنگامي كه سخنان علمي طلاب را با شوق فراوان مي شنيد مطالب آنها را نمي فهميد لذا به يكي از طلاب گفت شما چه مي كنيد كه به اين علوم آگاه مي شويد آن شخص به شوخي به او گفت : بسيار رنج و زحمت مي كشيم ، در اين حوض يخ را شكسته و در سرماي شب غسل كرده و چهل بار سر را در آب فرو مي بريم چون بيرون مي آييم اسرار اين علوم بر ما معلوم و فراگيري آن بر ما آسان مي شود ، بابا طاهر ساده دل با عشق و شوق به معرفت الهي اين سخنان به شوخي را حقيقت دانست و چون شب شد در هنگام خواب طلاب به مدرسه آمد و يخ حوض را شكست و در آب غسل كرد و چهل بار سر را در آب فرو برد و چون از اين كار فارق شد شعلهاي از آسمان فرود آمد و به قلب او وارد شد و پنهان گرديد و توانست در راه عرفان و شناخت به مقام بالايي رسيد .

حكايت سوم : درويشي قصد ديدار بابا طاهر كرد و براي ديدن او به كوه همدان شتافت ، مسافتي را پيمود تا به خدمت طاهر رسيد . ديد همه اطراف طاهر را برف گرفته و ليكن اطراف او تا حدي بر اثر حرارت بدن طاهر برفها آب شده و زمين خشك است چون نزديك ظهر شد درويش گرسنه بود و با خود فكر كرد كه امروز گرسنه خواهم ماند زيرا نزد طاهر هيچ غذايي نيست . طاهر از فكر او آگاه شد و گفت اي درويش اكنون وقت ظهر است نماز را به جا آوريم و در فكر شكم مباش كه روزي را خدا مي رساند چون از خواندن نماز فارق شدند درويش ديد به دعاي بابا طاهر جوي آبي پديد آمد و سفره اي كنار آن جوي پهن شد و غذاهاي گوناگون و معطر در ان سفره چيده شد .

طاهر گفت درويش بسم ا… هم اينكه درويش دست به غذا برد غذا از نظرش پنهان شد او فكر كرد كه طاهر سحر مي كند ولي طاهر از فكر او آگاه شد و به او گفت نه درويش سحر نيست تو بدون نام مولي دست به غذا بردي بسم ا… بگو چون درويش بسم ا… گفت غذا ظاهر شد و درويش و طاهر از آن غذا ميل نمودند .

ويژگي سخن

اشعاري كه از بابا طاهر باقي است رباعياتي است كه به لهجه لري سروده شده است با خواندن اين اشعار متوجه مي شويم كه او با سخن بسيار روان و ساده و بي پيرايه خود نيكو كاري ، خير خواهي و احسان و ترك ظلم و ستم به خلق را به خوبي بيان كرده ، او عشق و ايمان و دلباختگي خود به مذهب شيعه و توسل به ائمه اطهار و تضرع به درگاه خدا را چنان با جاذبه بيان مي كند كه خواننده از خواندن رباعيات خسته نمي شود و ناله جانسوز طاهر يكي از انوار عشق الهي است كه در كلمه به كلمه اشعار او مي انوار را مي بينيم و سوزش و آتش آن را حس مي كنيم .

معرفي آثار

از بابا طاهر مجموعه اي از سخنان او به زبان عربي باقي مانده است كه در آن عقايد عرفاني را در علم و معرفت و عبادت بيان كرده است و هم چنين مجموعه اي كه شامل سروده هاي او به زبان لري است از او به يادگار مانده است .

گزيده اي از اشعار

غزل

دلا در عشق تو صد دفتر ستم              كه صد دفتر ز كونين از بر ستم

منم آن بلبل گل ناشكفته                    كه آذر در ته خاكستر ستم

دلم سوجه ز غصه ور بريجه               جفاي دوست را خواهان نز ستم

مو آن عودم ميان آتشستان                  كه اين نه آسمان ها مجمر ستم

شد از نيل غم و ماتم دلم خون             به چهره خوشتر از نيلوفر ستم

درين آلاله در كويش چو گلخن            به داغ دل چو سوزان اخگر ستم

نه زور ستم كه با دشمن ستيزم             نه بهر دوستان سيم و زر ستم ژ

ز دوران گر چه پر بي جام عيشم          ولي بي دوست خونين ساغر ستم

چرم دايم در اين مرز و در اين كشت     كه مرغ خوگر باغ و بر ستم

منم طاهر كه از عشق نكويان                دلي لبريز خون اندر بر ستم

قصيده

بتا تاز ار چون تو دلبر ستم                  به تن عود و به سينه مجمر ستم

اگر جز مهر تو اندر دلم بي                 به هفتاد و دو ملت كافر ستم

اگر روزي دو صد بارت بوينم             همي مشتاق بار ديگر ستم

فراق لاله رويان سوته ديلم                 وز ايشان در رگ جان نستر ستم

منم آن شاخ بر نخل محبت                كه حسرت سايه و محنت بر ستم

نه كار آخرت كردم نه دنيا                  يكي بي سايه نخل بي بر ستم

نه خور نه خواب ديرم بي تو گويي       به پيكر هر سر مو خنجر ستم

جدا از تو به حور و خلد و طوبي         اگر خورسند گردم كافر ستم

چو شمعم گر سر اندازند صد بار          فروزنده تر روشن تر ستم