آنتروکولیت نکروزان(NEC)

آنتروکولیت نکروزان(NEC) بیماری التهابی حاد روده.Necrotizing Enterocolitisدر نوزادان زودرس شایعتر است.

عوامل مؤثردرایجاد NEC:

1- ایسکمی روده.

2- تجمع باکتریهای بیماریزا.

3- وجود مواد زائد حاصل از شیرخشک درمجرای روده.

پاتوفیزیولوژی

پاتوفیزیولوژی علت اصلی ناشناخته است.در شیرخوار با مشکلات عروقی دستگاه گوارش رخ می دهد.زودرسی مهمترین عامل خطر در ایجادNEC  است.اعتقاد براینستکه ایسکمی روده با اتیولوژی ناشناخته ، نارسی سیستم دفاعی دستگاه گوارش میزبان، تکثیر باکتریها ومواد غذایی نقش چند عاملی درایجاد NEC  دارند.

• توقف ترشح موکوس و آسیب پذیری روده
• آسیب شدید ومرگ سلولها
• کاهش جریان خون در سلولهای مخاط روده
• تهاجم آنزیمهای پروتئولیتیک و تورم دیواره روده
• عدم توانایی سنتز IgM
• نفوذپذیری مخاط نسبت به ماکرومولکولها
• بروز پنوماتوز روده ای
• هجوم باکتریهای مولد گاز به نواحی آسیب دیده
• اختلال بیشتر در دفاع روده

آنتروکولیت نکروزان(NEC)

آنتروکولیت نکروزان(NEC) تظاهرات بالینی شایعترین علائم NEC : نفخ شکم ، احتباس غذا درمعده ، خون در مدفوع.علائم غیراختصاصی:لتارژی، تغذیه خفیف، کاهش فشارخون، آپنه، استفراغ با رگه های صفرا، کاهش بازده ادراری، هیپوترمی.علائم بین روزهای 10-4 شروع تغذیه ایجاد می شود اما بروز  علائم 4 ساعت الی دیرتر از 30 روزگی مشخص می شود.در نوزاد ترم طی 10 روز اول رخ می دهد.ارزشیابی تشخیصی در رادیوگرافی یک اتساع شبه سوسیسی در روده دیده می شود که با پیشرفت، سبب نفخ شدید شده و مشخصه پنوماتوز روده ای (نمای کف صابونی) را ایجاد کند.یافته های آزمایشگاهی احتمالی:آنمی ،لکوپنی، لکوسیتوز، اسیدوزمتابولیک،عدم تعادل الکترولیت.درموارد شدید، DIC یا ترومبوسیتوپنی رخ می دهد.انجام کشت خون برای شناسایی ارگانیسمهای موجود.

تدابیر درمانی

قطع تغذیه دهانی به مدت 48-24 ساعت در نوزادان دچار آسیفکسی حین تولد و به مدت طولانی تر در نوزادان کم وزن شدید و بسیار شدید.

رژیم انتخابی : شیرمادر بدلیل ایجاد ایمنی غیرفعال و داشتن ماکروفاژ و لیزوزیم.

درمان دارویی:قطع تغذیه دهانی،برقراری تخلیه شکم با ساکشن از راه NG،تجویز آنتی بیوتیک وریدی،رفع کاهش حجم خارج سلولی و اختلالات الکترولیتی وعدم تعادل اسیدوباز و هیپوکسی.

رادیوگرافی منظم شکم برای کنترل احتمال پیشرفت بیماری به سوی پرفوراسیون روده.